Vandaag was het zover. De kids hadden smiddags vrij omdat ze nu savonds naar school gingen. Daar kregen ze dan een kerstdiner. Ouders zijn dan niet uitgenodigd en het mooiste is dat ik me daar al de hele tijd op verheugd had. Waarom? Nou net zoals vorig jaar hebben wij zo weinig tijd om naar huis te gaan, te koken, te eten en dan weer op school te verschijnen. Dus waren we nu ook weer samen gaan eten, Marc en ik. Het was maar een frietje in een nabij gelegen friettent maar zonder de kids. Ze zijn er altijd bij. Waar we ook heen gaan, zij gaan mee. We hebben niet eens een oppas, kun je nagaan.
Daarom verheugde ik me er zo op. Lekker saampjes eten. Al was het nu eens geen thai maar gewoon friet.
Zitten we daar, onder het genot van een vette bak friet, komen er drie melige rumoerige tieners de zaak binnen zetten.
Ach ja, al met al hebben we een heel kwartier echt rustig gezeten.