Gluurder!

Vanuit een ooghoek zag ik een jongen het badhokje achter mij instappen terwijl ik het door mij uitgezochte hokje binnenliep. Eerst vond ik het vreemd, er was toch plek zat, zou ie willen gluren? Maar het was er druk en waarom mij? Dus ik wuifde mijn gedachtes weg.

Dat mijn gevoel toch juist was bleek wel toen ik mijn badpak liet zakken en tegelijkertijd een hand zag verschijnen onder de wand door die op de grond bleef rusten. Even later gevolgd door een hoofd.
Ik schreeuwde meteen keihard dat ie een vieze gluurder was etc. Iedereen moet het gehoord hebben. Ik kon hem natuurlijk niet bij de kraag vatten want eer ik uit het hokje was, was de vogel gevlogen.

Ik voelde me eerst behoorlijk opgelaten. Maar het gevoel dat ie toch niks heeft kunnen zien stelde me gerust. Ik had hem met een hak van mijn schoen moeten trappen. Maar ja…zul je zien dat ik mezelf bezeer doordat ik slecht kan mikken. Hoe ie uitziet weet ik ook niet, het ging allemaal zo snel.

Ik hoop alleen dat ie in paniek het zwembad verlaten heeft. Het valt immers niet mee om eerst stilletjes onder zo’n bankje te kruipen en dan betrapt te worden. Hoe kom je dan onder zo’n bank uit in een paar seconden? Dan nog eens dat balkje van de bank losmaken om zo de deuren te kunnen openen en de vrijheid tegemoet te gaan.

Ik kon hem zo schaars gekleed niet achterna gaan. Ik hoop dat iedereen hem heeft zien vluchten.

Dan heb ik hem ook een beetje in zijn hemd gezet en kan HIJ met zijn billen bloot